Me he trasladado! Redireccionando...

Deberías ser trasladado en unos segundos. De no ser así, visita http://www.manueljabois.com y actualiza tus enlaces, gracias.

viernes, marzo 27

Pepe

Pepe marchara de Santander no 91, ano histórico en España porque se instalou o mamachichismo na televisión e a xente encheu os bancos para deixar os cartos e andar máis lixeiros. Chamábanlle Pepe o do Popular porque a xente é así. Unha vez alguén deixou este titular en El Progreso: “Eu son Paco e non me quites de aí”. Parece humildade, pero ollo. Para que se che coñeza na rúa co nome de pila hai que ter detrás moita vida e ter xuntado moitos amigos no Facebook. Felipe será sempre Felipe e en Galicia a xente tamén dicía moito o de Emilio: iso é que te queren ben. A Pepe o do Popular a xente queríao “un huevo”, que dixo un cliente del, e dábanlle os cartos en confianza, que para iso traballaba nun banco e non na pescadería. En Galicia houbo logo outro Pepe moi famoso á parte de Cuíña, pero era Pepe o do Pastor. Se alguén se chama Pepe e ten que pedir traballo a un banco case mellor que se presente como O Solitario. Mais todo ten unha explicación. Da mesma maneira que houbo un Pepe carpinteiro que deixou a muller embarazada dun deus sen tocala (¡Pepe o do Pastor!), tamén eles foron paseniño enchendo o peto cos parabéns da sociedade ata crear outro deus sen mancharse. Todo moi familiar.

No hay comentarios: